Juventud

Encuentro Europeo de Taizé – Valencia

Este fin de año decidí unirme a decenas de miles de jóvenes para participar en el encuentro europeo organizado por la comunidad ecuménica de Taizé, la 38ª edición de la Peregrinación de confianza a través de la tierra, que tuvo lugar en la ciudad de Valencia del 28 de diciembre al 1 de enero, bajo el lema El coraje de la misericordia.

Participaron jóvenes ortodoxos, católicos y protestantes, de toda Europa y más allá. Todos compartimos oraciones, reflexiones, comidas, momentos de ocio…

Durante el encuentro, comenzábamos el día con la oración de la mañana en las parroquias de acogida y con pequeños grupos de reflexión. En mi grupo había jóvenes de Alemania, Polonia y España. Juntos fuimos tratando las diferentes propuestas para ser “misericordiosos como el Padre” en este 2016: confiarnos al Dios que es misericordia; perdonar una y otra vez; acerquémonos, solos o con algunos otros, a una situación de sufrimiento; ensanchar la misericordia a sus dimensiones sociales; y misericordia para toda la creación. Todos estos temas también fueron tratados en las oraciones del mediodía y de la tarde con una breve meditación de algunos hermanos de Taizé.

Después de reflexionar en pequeños grupos, nos dirigíamos a la Catedral de Valencia o a dos grandes carpas para tener la oración del mediodía. Y por la tarde, en los diferentes lugares del centro de la ciudad, se impartían talleres con temas muy variados relacionados con la espiritualidad, la Iglesia, la solidaridad y la sociedad, el arte y la fe.

Más tarde, teníamos la cena y la oración de la tarde con la meditación del hermano Alois, seguida de la oración alrededor de la cruz.

Además, el 31 de diciembre había organizado un encuentro por países, para compartir lo que habíamos vivido hasta el momento. Ese día por la noche, tuvimos una vigilia de oración en nuestras parroquias de acogida, donde rezamos especialmente por la paz en el mundo, por todos los que sufren a causa de la violencia y la guerra. Y acto seguido la «fiesta de los pueblos», en la que cada país compartía con los demás algún canto o baile propio de su cultura.

También, el 1 de enero, participamos en las celebraciones habituales de las parroquias de acogida y tuvimos la comida de año nuevo con las familias. Por la tarde, nos despedimos de todos, muy agradecidos por todo lo que nos dieron en esos días y pusimos rumbo a casa, para contar todo lo que habíamos visto y oído.

Para mí, participar en este encuentro europeo que organiza Taizé significa:

  • Dar testimonio de mi fe en una ciudad distinta a la mía. Compartir mi oración con decenas de miles de jóvenes de diferentes confesiones y lenguas.
  • Intercambiar con otros creyentes que buscan afrontar los desafíos de hoy, para crecer en mi fe y aumentar mi participación en la vida de la Iglesia.
  • Compartir mi fe, cultura y costumbres con una familia que me abre las puertas de su casa y en la que me siento plenamente acogida.

Antes de finalizar el encuentro, el hermano Alois anunció que el del próximo año tendrá lugar en Letonia, concretamente, en la ciudad de Riga. ¡Allí nos encontraremos!

Laura Ruíz

Este fin de ano decidín unirme a decenas de miles de mozos e mozas para participar no encontro europeo organizado pola comunidade ecuménica de Taizé, a 38ª edición da Peregrinación de confianza a través da terra, que tivo lugar na cidade de Valencia do 28 de decembro ao 1 de xaneiro, baixo o lema A coraxe da misericordia.

Participaron mozos ortodoxos, católicos e protestantes, de toda Europa e máis aló. Todos compartimos oracións, reflexións, comidas, momentos de lecer …

Durante o encontro, comezabamos o día coa oración da mañá nas parroquias de acollida e con pequenos grupos de reflexión. No meu grupo había mozos de Alemaña, Polonia e España. Xuntos fomos tratando as diferentes propostas para ser “misericordiosos como o Pai” neste 2016: confiarnos ao Deus que é misericordia; perdoar unha e outra vez; achegarnos, sós ou con algúns outros, a unha situación de sufrimento; ensanchar a misericordia ás súas dimensións sociais; e misericordia para toda a creación. Todos estes temas tamén foron tratados nas oracións do mediodía e da tarde cunha breve meditación dalgúns Irmáns de Taizé.

Logo de reflexionar en pequenos grupos, dirixiámonos á Catedral de Valencia ou a dúas grandes carpas para ter a oración do mediodía. Pola tarde, nos diferentes lugares do centro da cidade, impartíanse obradoiros con temas moi variados relacionados coa espiritualidade, a Igrexa, a solidariedade e a sociedade, a arte e a fe.

Á tardiña, tiñamos a cea e a oración da tarde coa meditación do Irmán Alois, seguida da oración ao redor da cruz.

Ademais, o 31 de decembro organizouse un encontro por países, para compartir o que viviramos ata o momento. Ese día pola noite, tivemos unha vixilia de oración nas nosas parroquias de acollida, onde rezamos especialmente pola paz no mundo, por todos os que sofren por mor da violencia e a guerra. Acto seguido, organizouse a «festa dos pobos», na que cada país compartía cos demais algún canto ou baile propio da súa cultura.

No día 1 de xaneiro, participamos nas celebracións habituais das parroquias de acollida e tivemos o xantar de Aninovo coas familias. Pola tarde, despedímonos de todos, moi agradecidos por todo o que nos deron neses días e puxemos rumbo á casa, para contar canto vivimos, vimos e oímos.

Para min, participar neste encontro europeo que organiza Taizé significa:

  • Dar testemuño da miña fe nunha cidade distinta á miña.
  • Compartir a miña oración con decenas de miles de mozos e mozas de diferentes confesións e linguas.
  • Intercambiar con outros crentes que buscan afrontar os desafíos de hoxe, para crecer na miña fe e aumentar a miña participación na vida da Igrexa.
  • Compartir a miña fe, cultura e costumes cunha familia que me abre as portas da súa casa e na que me sinto plenamente acollida.

Antes de finalizar o encontro, o Irmán Alois anunciou que o do próximo ano será en Letonia, concretamente, na cidade de Riga. Alí volvermos atoparnos!

Laura Ruiz